راز خلق...

غریب دنیا

نتونستم برای ختمش چیزی بنویسم.

 

الانم که هفتشه خواستم عوض اون موقع رو دربیارم.

نمی دونم چی بنویسم.

ها! یادم اومد "شب بیست و سه ماه مبارک- مسجد جامع بازار"

بعد از این که شب نوزده تو خونه احیا گرفته بودیم؛

و بعد از این که شب بیست و یک با یک عزم جدی رفتیم حرم سید کریم(حضرت عبدالعظیم) و پس از مشاهده چیزی شبیه تفرج سیزده به در!!! در اطراف و اکناف حرم با چاشنی "بدو بدو بلال تازه دارم و ..." با عزمی جدی تر برگشتیم خونه و بازم تو خونه احیا گرفتیم؛

شب بیست و سه(که ظاهرا احتمال قوی تری در قدر بودن داره) به خانوم پیشنهاد دادم بریم مسجد جامع بازار. به امیدی که دیگه مجبور نشیم برگردیم خونه احیا بگیریم.

-مگه چه جوره؟

-آقامجتبی اونجاست.(البته متاسفانه ما هم شناخت خوبی ازش نداشتیم. دورادور!). جوشن رو هم حاج میثم مطیعی می خونه.

رفتیم. جوشنو طوری قرائت کرد حاج میثم که گویا جوشنی شده بود بر تنمون.

آقا مجتبی! آقا مجتبی! آقا مجتبی!

 

یه طوری بود اون شب که خیلی فرق می کرد. با همه فرق می کرد.

وقتی گفت:

"عرفان به کنـار"

"اخلاق به کنـار"

"مرجعیت به کنـار"

"می خوام امشب براتون نوحه بخونم..."

مسجد می خواست از صدای ناله مردم فرو بریزه.

آره اون فرق می کرد.

امروز همشهری جوان رو گرفتم.

توش نوشته بود:"آیت الله مجتبی تهرانی محبوبیت فراوانی بین جوانان داشت".

غصه خوردم یه هویی. چون چندین بار صحبتم با دیگران راجع به آقا مجتبی یادم اومد که وقتی می گفتم آقا مجتبی تهرانی، طرف می گفت: اون که چن سال پیش فوت کرد! خب شما بودین غصه نمی خوردین که این اسوه اخلاق انقدر غریب باشه که با مرحوم حاج آقا مجتهدی تهرانی اشتباه گرفته بشه؟!؟

البته بیشتر غصه خوردم وقتی بعضیایی که می شناختنش هم اونو مثل خیلی از بزرگای پاکمون سریع می چسبوندن به یه حزب و گروهی و ...

و همین کافی بود تا غربتش بیشتر بشه...

نور این کوچه خیابان از تو بود...(گوش کنید)

---

 

دو هدیه از آ/خ جعفری:

 

رسول خدا (ص) : 1.وقتی آخرالزمان فرا می رسد مرگ نیکان امت مرا گلچین می کند چنانکه شما خرماهای خوب را از طبق انتخاب می کنید. (نهج الفصاحه ، حدیث 189)

 

مؤمن در آخرالزّمان در دنیا غریب است و پیامبر اکرم فرمود: (طوبی للغرباء) خوشا به حال غریب ها. چون غریب در دنیا ، قریب در آخرت است . غریب ها به هم قریبند. حتّی در عقد اخوت روز عید غدیر، همه ی حقوق برادری را به یکدیگر می بخشند، جز اینکه تنها به بهشت نروند. حاج اسماعیل دولابی هدیه دوست خوبم سجاد:درس اخلاق آقا مجتبی علی (علیه السلام) فرمود: «مَنْ سَلَا عَنْ مَوَاهِبِ الدُّنیا عَزَّ»؛ اگر کسی از مادّیت بِبُرَد، عزیز می­شود. راه عزیز شدن انقطاع است. حتّی در جامعه هم این‌‌گونه است که اگر کسی چشم به دنیا نداشته باشد، دل‌‌های مردم به او جلب می‌‌شود. خود ما هم این‌‌طور هستیم که مسخّر کسی می‌‌شویم که دل به دنیا نداده و دنبال مادّیات نیست...